Afgelopen zaterdag stond in de Volkskrant een interview met Maarten van Poelgeest, GroenLinkswethouder van Ruimtelijke Ordening in Amsterdam.
De nieuwswaarde van het artikel was voor veel mensen de mededeling dat hij zich niet opnieuw beschikbaar stelt als lijsttrekker voor de gemeenteraadsverkiezingen van 2014. Mij trof iets anders in het artikel: de manier waarop Van Poelgeest is omgegaan met de crisis, leegstand van kantoren en niet-bebouwde bouwgrond.
Hij heeft gedurende de afgelopen jaren de traditionele manier van gebiedsontwikkeling zien veranderen. De tijd van “wij bepalen hoe het moet” en de “ontwikkelmachine” die onstuitbaar op gang komt en niet rust tot er woningen en kantoren zijn verrezen is voorbij.
Onder zijn leiding is 90.000 vierkante meter leegstaande kantoorruimte veranderd in tientallen broedplaatsen waar kunstenaars en creatieve, culturele en ambachtelijke bedrijfjes tijdelijk aan de slag kunnen. Hij noemt de gemeente “makelaar voor tegendraadse types”.
In Groningen hebben we ook te maken met leegstand: leegstaande kantoren, bouwgrond waar niet gebouwd wordt en winderige, lege bedrijventerreinen. Soms krijgen onze eigen tegendraadse types de kans om er iets moois van te maken: Ciboga, de prijsvraag voor het Suikerunieterrein, een aantal incubatorprojecten, tijdelijke ateliers via Carex en Havik; de voorbeelden zijn er wel, maar het gaat soms erg moeizaam en langzaam en soms eerder ondanks dan dankzij de gemeente.
Bij een werkbezoekje van onze fractie onlangs aan De Tuin in de Stad en eerdere gesprekken in de raadscommissie over dit “burgerinitiatief”, bleek hoe groot de huiver bij de gemeente is ten aanzien van dit soort initiatieven en hoe ongemakkelijk de gemeentelijke organisatie er op reageert.
Een paar weken geleden kregen we van het college een brief over tijdelijke natuur op lege, braakliggende grond: grote aarzeling, want juridisch moeilijk en mogelijk extra kosten etc.
Dat het college de tijdgeest wel aanvoelt, blijkt uit het net verschenen “Voedselprogramma 2013”, een uitwerking van de Voedselvisie uit 2012. In dit stuk wordt de opkomst van “doe-het-zelvers” beschreven op het terrein van stadslandbouw en dat wordt enthousiast verwelkomd.
De ervaring van de afgelopen jaren leert dat er dan hier en daar nog wel een mentaliteitsverandering nodig is; het zou mooi zijn wanneer ook de gemeente Groningen iets meer makelaar voor tegendraadse types zou worden.
@AnniePostma
-
Vanavond naar de premiere van Maalkop van @depeergroup
geweest. Locatietheater in Ten Boer over een jonge boer en z… twitter.com/i/web/status/1… -
Gefeliciteerd @IngeJongman ! twitter.com/dvhn_nl/status…
-
En na de zomer is Ten Boer aan de beurt! twitter.com/EBGroningen/st…
-
Flickr
In Amsterdam en directe omgeving staat meer dan 2 miljoen m2 kantoorruimte leeg. Minder dan 5 % van de leegstand is dus omgezet naar ander gebruik. En een groot deel van de nieuwe broedplaatsen zit juist niet in leegstande kantoorpanden maar maakt gebruik van oude industriele bedrijfsgebouwen. Het valt echt tegen met de aanpak van leegstande kantoren. Het probleem is dat ook gemeenten als Groningen veel te veel hebben gegokt op de behoefte aan kantoorruimte. In Groningen zie je dus ook dat er geen behoefte meer is aan kantoorruimte en dat de leegstand blijft groeien. Het Europapark komt de komende jaren dus zeker niet vol.
[…] Onlangs schreef ik een stukje over de Amsterdamse GroenLinkswethouder Maarten van Poelgeest en zijn opvatting dat de gemeente soms een “makelaar voor dwarse types” moet zijn. Ik schreef toen al dat het bij de gemeente Groningen nog niet altijd even soepel loopt met een dergelijk makelaarschap. Een paar dagen later al, bleek dat dat inderdaad nog niet meevalt. Uit het artikel ‘Inzenders haken af’ in het Dagblad van het Noorden van 5 maart blijkt dat de helft van de indieners bij de prijsvraag over het Suikerunieterrein al zijn afgehaakt. Ze zijn moe van de vele overleggen met de gemeente en hun aanvankelijke enthousiasme lijkt verdwenen door de gemeentelijke eisen en voorwaarden. De gemeente Groningen heeft door de crisis veel braakliggende grond in bezit. Het is daarom van groot belang dat juist de stadjers actief betrokken worden bij het bedenken van manieren hoe die grond kan worden gebruikt. Initiatieven vanuit de stad moeten daarom maximale ondersteuning van de gemeente krijgen. De gemeenteraad heeft in januari naar aanleiding van een motie die GroenLinks samen met de PvdA en de Christenunie indiende al besloten dat het college meer werk moet maken van het tijdelijk gebruik van de braakliggende grond. Naar aanleiding van het bericht in het Dagblad over de SuikerUnieprijsvraag heeft de GroenLinksfractie vragen aan het college gesteld. De schriftelijke vragen zijn te vinden via deze link. Tweet […]
Daniel: "The deficit has reached a catastrophic number, social security has been running a deficit since 2010 and we're slicing the military to pieces to pay for foreign aid to Afh.naistang"If our very severe financial situation is not taken care of ASAP, it is the END of America into a Third World desperate nation.
admin,quello che vedi è il rivestimento termico esterno in Mylar e Kapton. E' un telo termico simile a quello che si usa nelle emergenze e negli incidenti per tenere caldi o freschi i feriti.Sotto il telo c'è la struttura metallica del LM. E' descritto in dettaglio nel capitolo 7 del mio libro "Luna?"
Glutamiinihappoa on intiaanisokerissakin, joka on luomusokeria, joten ei MIGREENI se luomuruoalla parane ainakaan!Mut en tosiaan koskaan niitä lääkkeitä ostanut edes, kun apteekki oli 50 km päässä – mun onni:-)Ei liity ikään, mut mitään vaivaa ei ole. Näkökin on tallella, vaikka se yleensä iän myötä heikkenee:-D
My comments are made from the view of an experienced Federal sector labor specialist and arbitrator. The issue is quite simple. Performance requirements and discipline of employees are reserved management rights under 5 USC 7106, and are not subject to negotiation with any Federal union. Management needs to correct this problem immediately. Any agreement that impinges on this right is unlawful and unenforceable.